Πρώτη νίκη στο Anfield!

  Με γκολ του Raheem Sterling η Liverpool κατάφερε να νικήσει την Reading και πήρε το πρώτο τρίποντο στο σπίτι της στο φετινό πρωτάθλημα.
Θέλω να σταθώ σε μερικά σημεία του αγώνα που με προβλημάτισαν αρκετά     σήμερα.
   Αρχικά, οι πολύ μέτριες εμφανίσεις του αρχηγού και του Sahin,οι οποιοι εκτός λίγων περιπτώσεων δείχνουν να βρίσκονται ''αλλού''! Ο πρώτος κάνει πολλά αβίαστα λάθη και συνήθως δεν είναι απολύτως συνεπής στα μαρκαρίσματα του πράγμα στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει, και από την άλλη ο Sahin που είναι σχεδόν ανύπαρκτος στο παιχνίδι και φαίνεται να είναι πολύ σφιγμένος κάθε φορά που τροφοδοτείται. (Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Brendan δεν βάζει τον Shelvey στο αρχικό σχήμα).
   Παρόλα αυτά οι πολύ καλές αποδόσεις των νέων παιχτών, όπως ο Allen, o Sterling και ο Suso μας χαροποιούν όλους. (Σήμερα ο Wisdom φάνηκε κάπως στρεσαρισμένος).Η κίνηση του Brendan να εμπιστευτεί τους νέους παίκτες και να αφήσει στο πάγκο ''σαπάκια'' όπως ο Downing,  φαίνεται να πιάνει, ενώ παράλληλα δίνεται επιπλέον κίνητρο στους υπόλοιπους νέους των να τα δώσουν όλα για μια θέση στην πρώτη ομάδα.
   Αυτό που ανησύχησε πιστεύω τους περισσότερους ήταν ότι πιεστήκαμε πολύ στα τελευταία 25 λεπτά και αφήσαμε πολλούς χώρους αμαρκάριστους. Νομίζω πως αυτό ήταν  αποτέλεσμα του συνεχούς pressing. Η ιδέα αυτή είναι πολύ καλή γιατί έτσι μπορούμε να παίρνουμε την μπάλα απο την αντίπαλη ομάδα σε μικρό χρονικό διάστημα. Στο σημερινό παιχνίδι αυτό λειτούργησε μέχρι το 65 με 70! Έπειτα όμως η πίεση αυτή δεν υπήρχε και οι επιστροφες ορισμένων παικτών ήταν πολύ αργές. Αυτό φαινόταν όταν 2 ή 3 παίκτες έπεφταν ομαδικά στην μπάλα για να κλείσουν τον αντίπαλο, όμως αν τελικα καταφερνε αυτός να την περάσει ανάμεσα τους προς κάποιον συμπαίκτη του, τα κενά που άφηναν οι παίκτες μας για να πρεσάρουν δεν καλύπτονταν με αποτέλεσμα οι αντίπαλη ομαδα να έχει την δυνατότητα να απειλήσει αρκετές φορές...
    Τέλος, αυτό που πραγματικά αρχίζει και καταντά κουραστικό είναι η ελεεινή αντιμετώπιση που δέχεται ο Suarez απο τους διαιτητές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ειναι η τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου στην οποία ο Ουρουγουανός δέχεται ενα πολύ σκληρό μαρκάρισμα, άξιο κίτρινης κάρτας αλλα ο διαιτητής αποφάσισε να μην δώσει απολύτως τίποτα...